Praca

...Przychodzi czas kiedy chcemy aby ten czas świąt był inny, lepszy, bardziej się staramy, stajemy sie życzliwi wobec siebie, innych, pomocni, pamiętamy o tych o których zapomnieliśmy dawno temu, w pracy ludzie nagli jakby za pociągnięciem czarodziejskiej różdżki przemawiają nie koniecznie do końca ludzkim głosem a jednak już widać przedświąteczny klimat...

Ktosiek od rana na zakupach , prezenty i jak dobrze że są ustalone z góry przez nas dorosłych inaczej każdego dnia lista do Mikołaja zostałaby ciągle poprawiana, udoskonalana , wszystkieśmy jak jeden mąż ciotki, babki, wujkowie stwierdzili, przybili że dzieciom tylko to co jest ważne, konkretne gdzie nie jedno słyszałam że za marzenia swoich pociech odpowiadają rodzice, szkoda że nie moja pensja, wiec pozostaje nadzieja że dzieciaki zostają udobruchane ...

...Z innej beczki, Pipin zaczyna mówić każdego dnia coraz więcej, zadziwia nas, wprawia w osłupienie, motyw nocnikowania nadal jest tematem tabu, jak nauczyć dziecko siusiania i trafiania w nocnik a nie w pieluszkę? sadzamy, zmieniamy , usychamy z cierpliwości a efekt zawsze jest obkupkany.
Nieletnia za to straciła zapał do nauki, takie przypływy wobec siedzenia nad książkami są w naszym domu standardem, ma wenę to nadrabia, traci ją, osłem ją nie zaciągniesz, teraz z przytupem biega do kościoła, rorat ciąg dalszy, zajęcia poza lekcyjne, brak czasu a gdzie tutaj do świąt, zaczyna sie gorączkowe odliczanie. Co z Mikołajem pyta sie? no właśnie, stół stołem, pyszności, pysznościami, choinka - choinką a co z Mikuszką? kto wpadnie z worem prezentów, skąd wór wziąć, strój jest i pewnie Ktosiek dla świętego spokoju zabawi sie w ów jegomościa by Pipin był świadkiem że i cuda w rodzinie się zdarzają. A puki co okna się pomyły, firanki zamoczone, obiad się gotuje i znowu w pracy będę wypompowana.